هشت

دیروز روز سختی بود برام با دوتا از همکارام اساسی دعوام شد.ولی عوضش با سامان آشتی کردم.دلم به حال خودم میسوزه که سی سال باید با یه همچین آدمایی همکار باشم. 

دیشب یه عدس پلوی مشت پختم.من هر وقت عدس پلو میپزم وقتی آب برنجو میریزم که بجوشه توش یه خورده پیاز رنده شده میریزم.خیلی خیلی خوشمزه میشه.شما هم امتحان کنید.ضرر نمیکنید. 

دیشب سامان گفت میخوام برم تفنگ بادی بخرم.گفتم مگه واجبه.اول اونایی که واجب داریم بخر بعدا وقت بسیاره برای تفنگ و ... 

گفت اگه راضی بشی تفنگ بخرم منم برات یه کتونی آدیداس میخرم.دیدم اگه مخالفت کنم به ضررمه.منم گفتم باشه. 

اینجوری شبا که میره ورزش منم میتونم باهاش برم. 

هم لاغر میشم.هم آب و هوام عوض میشه.

سحر جون میگه باهاش صحبت کن و گله هاتو بهش بگو.ولی دیگه به خودم قول دادم اینکارو نکنم. 

آخرین باری که پیشش گله کردم، بیست و پنج اسفند پارسال بود که نمیدونید چه بلایی به سرم آورد.انقدر داد وبیداد کرد و به خودم و مامانم فحش داد که داشتم سکته میکردم. برداشت در شکلات خوریو زد رو شیشه میز جلو مبل و همه شیشه ها همه جا پخش شد.جامهایی که برای سفره هفت سین خریده بودم و تزیین کرده بودم همشونو پرت کرد تو آشپزخونه و همشون خورد شدن.هرچی قرآن تو خونه داشتیم آورد و همشونو ریز ریز کرد.گوشی تلفنو زد تو دیوار و... هرفحشی که بلد بود به مامانم داد.خیلی اوضاع بدی شده بود.شانس من اونروز عروسی پسر داییم بود.منم تازه عروس نمیتونستم هیچ بهانه ای بیارم واسه نرفتن.از طرفی هم شب چهارشنبه سوری بود و هیچ آژانسی کار نمیکرد.دیگه من از ساعت پنج حاضر شده بودمو التماسش میکردم با آبروم بازی نکنه.آخر سر مامانم چندبار بهش زنگید که دست از بچه بازی بردارین و ... راضی شد بیاد. 

اون روز بدترین روز زندگیم بود.